Перевод: с польского на русский

с русского на польский

poruszyć jakąś sprawę

  • 1 poruszyć

    глаг.
    • возбуждать
    • всколыхнуть
    • двигать
    • дотрагиваться
    • затронуть
    • зашевелить
    • касаться
    • побуждать
    • покачнуть
    • пошевелить
    • прикасаться
    • расшевелить
    • сдвигать
    • трогать
    • тронуть
    • умилять
    • шевельнуть
    * * *
    двинуть, пошевелить, привестив движение, толкнуть, шевельнуть
    zburzyć, zdewastować, zniszczyć, zrujnować порушить
    przen. zburzyć, zniweczyć перен. порушить (воспрепятствовать)
    * * *
    poruszony сов.
    1) шевельну́ть, дви́нуть
    2) привести́ в движе́ние

    poruszyć śmigło — привести́ в движе́ние пропе́ллер ( винт)

    3) co перен. косну́ться чего, затро́нуть что

    poruszyć jakąś sprawę (kwestię) — косну́ться како́го-л. вопро́са

    4) перен. взволнова́ть; тро́нуть

    poruszyć do łez — тро́нуть до слёз

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > poruszyć

  • 2 potrącić

    глаг.
    • потерять
    * * *
    potrac|ić
    \potracićę, \potracićony сов. kogo-co 1. лишиться ко-го-чего;

    \potracić rodziców лишиться родителей; \potracić liście лишиться листвы;

    2. поубивать, перебить;
    ● \potracićili głowy они потеряли голову (растерялись)
    +

    1. stracić 2. pozabijać

    * * *
    potrącę, potrącony сов.
    1) тро́нуть; заде́ть, толкну́ть

    potrącić nogą — заде́ть (толкну́ть) ного́й

    2) (o) co косну́ться чего, затро́нуть что

    potrącić jakąś sprawę — затро́нуть како́й-л. вопро́с

    3) отчи́слить, вы́честь

    potrącić z pensji — вы́честь (удержа́ть) из зарпла́ты

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > potrącić

См. также в других словарях:

  • poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» …   Słownik języka polskiego

  • sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

  • zamieszać — dk I, zamieszaćam, zamieszaćasz, zamieszaćają, zamieszaćaj, zamieszaćał, zamieszaćany 1. «mieszając poruszyć, rozrobić, zbełtać substancję płynną lub sypką» Zamieszać łyżeczką herbatę. Zamieszać zupę w kotle. Zamieszać w garnku. przen. Zamieszać… …   Słownik języka polskiego

  • poruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poruszaćam, poruszaća, poruszaćają, poruszaćany {{/stl 8}}– poruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poruszaćszę, poruszaćszy, poruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»